Reactieve sportkleding
Het team richtte zich voornamelijk op sportkleding. Soms is deze kleding te warm, dan weer te koud. En het stinkt altijd. De MIT-onderzoekers ontwikkelden daarom sportkleding dat sporten een stuk aangenamer maakt. De kleding bevat namelijk ventilatieflappen met daarop een coating van microbiële cellen. Deze cellen krimpen en zwellen op als reactie op verandering in warmte en/of vochtigheid. Door te krimpen en op te zwellen trekken de cellen de flappen met zich mee. Zo worden de flappen opengezet wanneer de sporter zweet of opwarmt en gaan weer dicht wanneer de sporter afkoelt. Naast kleding heeft het MIT-team ook sportschoenen ontwikkeld. Deze schoenen werden uitgerust met een laag van flappen met microbiële cellen aan de binnenkant. De cellen zorgen voor afvoer van vocht en het doorluchten van de schoen. Wil je beter zichtbaar zijn tijdens het hardlopen in de avond? Met de huidige gentechnieken is het mogelijk de cellen te laten oplichten (fluorescentie) in reactie op vocht. Zelfs lekker ruiken tijdens de training is met microben te realiseren door deze een aangename geur te laten verspreiden.
Maar waarom microben?
De onderzoekers hadden verschillende redenen om te kiezen voor microben in kleding. Veel microben zoals gist, schimmels en bacteriën veranderen van nature van vorm bij vocht of warmte. De cellen kunnen verder genetisch aangepast worden om op andere manieren te reageren op deze veranderende omstandigheden. Daarnaast zijn de cellen sterk genoeg om het substraat waarop zij gecoat worden te verbuigen. En niet geheel onbelangrijk; de microben die het team gebruikt zijn veilig voor de consument, zelfs om op te eten.
Samenkomst en toekomst
MIT toont met hun ontwerpen een prachtig voorbeeld waarin werktuigbouwkunde, scheikunde, biologie, ontwerp en sport samenkomen. En dit is nog maar het begin. Deze techniek kan ook op dekens en gordijnen, of op nieuwe vormen van reactieve verpakkingen worden toegepast. ‘Levende’ materialen en apparaten zullen steeds vaker onderdeel worden van het dagelijks leven. En microben zijn daarbij onmisbaar.
Bron: ACM/CHI '15