Bepaalde gisten gebruiken wij in onze dagelijkse voedselproductie, om bijvoorbeeld brooddeeg te laten rijzen of bier te brouwen.
Bepaalde gisten gebruiken wij in onze dagelijkse voedselproductie, om bijvoorbeeld brooddeeg te laten rijzen of bier te brouwen.
Bier, wijn en brood
Gisten maken ongeveer 1% uit van alle soorten schimmels op aarde. Ze zijn over het algemeen eencellig, maar een klein aantal soorten vormt schimmeldraden. Er zijn op dit moment ongeveer 1500 gisten beschreven. Een van de bekendste is de gewone bakkersgist (Saccharomyces cerevisiae), ook bekend als wijn- of biergist. Ook in ons lichaam komen gisten voor, zoals Candida albicans (beter bekend als candida). Deze soort is normaal gesproken niet schadelijk, maar kan infecties veroorzaken.
Grote verschillen in grootte
Gisten hebben een celkern en behoren dus tot de eukaryoten. De gistcellen variëren sterk in grootte. De gemiddelde gist is tussen de 3 en 4 micrometer (µm, een duizendste van een millimeter), maar de grootste kunnen wel 40 µm worden.
Van rijzend deeg tot biobrandstof
Onder aerobe (zuurstofrijke) omstandigheden zetten gisten in brooddeeg glucose (suikers) en zuurstof (O2) om in koolstofdioxide (CO2) en water. Doordat de gisten koolstofdioxide uitscheiden, gaat het deeg rijzen. Onder anaerobe (zuurstofloze) omstandigheden zetten gisten in bier glucose om in alcohol. In de microbiologie treden gisten veel op als model voor de eukaryote cel. Tegenwoordig worden gisten ook steeds vaker gebruikt in de biotechnologie, bijvoorbeeld om elektriciteit op te wekken in microbiële brandstofcellen, en voor de productie van ethanol als biobrandstof.