Wat te leren van leer en nep-leer?
De traditionele wijze van leerproductie is eigenlijk al jaren een bron van discussie. Maar waarom? Het meeste leer komt van runderen, en het houden van vee zorgt voor veel broeikasgassen. Daarnaast wordt het ook als onethisch beschouwd om dieren te doden en hun huid te verwerken tot leer. Tenslotte wordt bij het verwerken van echt leer gebruik gemaakt van milieuverontreinigende chemicaliën.
De eerste alternatieven voor leer vermeden wel het gebruik van vee, maar waren en zijn nog steeds vaak gemaakt van synthetische stoffen. Hierbij worden fossiele brandstoffen gebruikt. Dit is vriendelijker voor dieren, maar niet vriendelijker voor het milieu. Gelukkig zijn er onzichtbare maar tegelijk onmisbare organismen die we kunnen inzetten: schimmels. Een brede analyse van onderzoekers, onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Nature Sustainability, leert ons dat schimmels tegenwoordig kunnen worden ingezet in een CO2-neutraal productieproces om van bijproducten uit landbouw en bosbeheer leer te maken.
Schimmels schieten te hulp
Niet alleen is schimmelleer milieuvriendelijker en goedkoper om te maken dan echt leer en synthetische alternatieven, het is ook biologisch afbreekbaar. Schimmelleer wordt gemaakt uit schimmeldraden, mycelium genoemd. Het wordt op zo’n wijze gekweekt dat het vellen vormt. Dit zorgt er onder andere voor dat het product een egale dikte en kleur heeft. Dit schimmel-vel wordt nog wel verwerkt door chemische behandeling maar heeft niet zulke schadelijke effecten op het milieu als andere leer-soorten. Het eindproduct ziet er uit als echt leer en voelt ook zo. Er zijn zelfs al her en der jurken van mycelium over de catwalk gegaan. Alleen de tijd zal ons leren of grote modewarenhuizen het zullen leren om schimmelleer in de etalages tentoon te stellen.
Wil je meer weten over het gebruik van schimmels in het dagelijks leven of hun gebruik voor het maken van textiel en meubels? Kom dan op bezoek bij Micropia of lees er meer over in dit themaverhaal.