Vezels afbreken
Paardachtigen (paarden, ezels, muildieren en zebra’s) hebben hun darmmicroben nodig om de vezels in hun voedsel af te breken. Zoogdieren kunnen zelf namelijk geen plantaardige vezels, zoals (hemi)cellulose, afbreken. Zonder microben dus geen voedingsstoffen. Door meer darmmicroben te identificeren, krijgen we een beter beeld van hun onmisbare werking. Eerder onderzoek richtte zich echter vooral op slechts een paar bacteriesoorten bij maar een paar paardachtigen. Een nieuwe studie in het wetenschappelijke tijdschrift Animal Microbiome geeft nu voor het eerst een overzicht van alle soorten darmmicroben gevonden in alle soorten paardachtigen. Zelfs die van de Grévy-zebra’s (Equus grevyi) in ARTIS.
Een ‘hoop’ leven
De onderzoekers verzamelden mest van verschillende soorten paardachtigen. Ook van de zebra’s in ARTIS. Ongeveer de helft van ontlasting bestaat namelijk uit dode of verzwakte darmmicroben. In deze mest ontdekten de onderzoekers een breed scala aan bacteriën, archaea en anaerobe schimmels. Ook vonden ze aanzienlijk meer bacteriesoorten dan voorheen werd gedacht, en bleken de bacteriën een nog grotere rol te spelen in de vezelvertering. De specifieke rollen en verantwoordelijkheden van de aanwezige bacteriën werden echter niet gedetermineerd. De onderzoekers hopen hier in een volgend onderzoek naar te kijken. Schimmelrijk De studie toonde aan dat de microbendiversiteit in de ARTIS-zebra’s veel lijkt op die van paarden. Een opvallende vondst was het afwijkende microbioom van de ezel. In de darmen van de ezel leven aanzienlijk meer anaerobe schimmels. Dit zou kunnen verklaren waarom ezels langer doen over de vertering van hun voedsel. Schimmels hebben namelijk een langere levenscyclus dan bacteriën en hebben dus meer tijd nodig om de plantaardige vezels at te breken. Maar doordat ze meer gebruik maken van schimmels, zijn ezels in staat hun voedsel beter te verteren.
Toekomst
Het darmmicrobioom is een complex ecosysteem bestaande uit honderden microbensoorten. Het onderzoek laat dan ook zien dat het verteringsproces uit een reeks ingewikkelde samenwerkingen tussen verschillende soorten bestaat. Door deze darmmicroben te identificeren, wordt steeds duidelijker hoe deze samenwerkingen in hun werk gaan, en welke invloed ze hebben op de gezondheid van de gastheer. Dit onderzoek is daar een eerste stap in. De onderzoekers suggereren ook dat er in de toekomst moet worden gekeken naar het dieet van het dier. Omdat dieet van grote invloed is op het darmmicrobioom, en daarmee op de gezondheid van het dier, zouden middels veranderingen in het dieet ziektes bij paardachtigen kunnen worden verholpen of voorkomen. Net als bij ons eigen microbioom valt er dus nog genoeg te ontdekken.