Pistachenootje
De onderzoekers verzamelden de bodemmonsters langs het wandelpad. Ze dompelden de grond onder, en keken er een maand lang met een microscoop naar. Op een dag zag Yana Eglit, een student bij Dalhousie, twee bizarre microbiële roofdiertjes uit het grondmonster tevoorschijn komen. Deze eencelligen, slechts tweehonderdste van een millimeter groot, bewogen zich met behulp van een dozijn zweepharen (flagellen). "Ze lijken een beetje op een pistachenoot met kleine haartjes die tussen de schalen vandaan komen", aldus Eglit.
Mensetende oger
Om erachter te komen wat deze microben precies waren, werd er genetisch onderzoek gedaan. Honderden genen werden geanalyseerd. Hieruit bleek dat de eencelligen niet tot een bekend biologisch koninkrijk behoorden. Ze zijn uniek en vormen een heel nieuwe tak in de stamboom van het leven op aarde. Het onderzoeksteam noemt deze nieuwe tak ‘Hemimastigophora’. “Genetisch gezien verschillen de hemimastigoten als groep meer van al het andere leven op aarde, dan dat dieren en schimmels van elkaar verschillen”, zegt Alastair Simpson, een professor in de Afdeling Biologie van Dalhousie. Ondanks dat het traditie is om nieuwe soorten een Griekse of Latijnse naam te geven, besloten de onderzoekers de vindplaats van deze soort te eren. Omdat de microbe werd ontdekt op grondgebied van de Mi'kmaq-bevolking in Nova Scotia, noemden de onderzoekers hem Hemimastix kukwesjijk, naar de mensetende oger genaamd Kukwes uit de folklore van de Mi’kmaq.
Kennishiaten
De ontdekking van de Hemimastigophora is een cruciaal puzzelstukje in de ontstaansgeschiedenis van dieren, planten en schimmels. De evolutie van deze complexe cellen in de afgelopen twee miljard jaar bevat nog veel kennishiaten. "Nu we ons realiseren dat we al deze tijd een van deze grote groepen hebben gemist, verwacht ik dat er behoorlijk wat onderzoek zal komen naar de plek van deze organismen in onze evolutie”, aldus Simpson. Ook zal het veel nieuwe ecologische inzichten geven. Simson: "Microben zijn enorm belangrijk in de ecosystemen op aarde. Hoe het ecosysteem functioneert, is voor een groot te danken aan microbiële activiteiten." Doordat de hemimastigoten nu te detecteren zijn in genetische monsters uit het milieu, kunnen we nu beter bepalen wat er in het ecosysteem gaande is, en hoe verschillende microben samen werken.
Bron:
Nature
Video:
Global News