Bescherming
Sorghum, ook wel bekend als ‘kafferkoren’ (Sorghum bicolor), is het op vier na belangrijkste graangewas ter wereld. Met name rondom de Sahara wordt het veel gekweekt. Veel van de opbrengst gaat echter verloren door het onkruid Striga hermontica. Deze parasiet hecht zich aan de wortels van de sorghumplant. Hierdoor gaat soms meer dan 90% van de oogst verloren. De lokale, kleinschalige boeren kunnen hier weinig aan doen, waardoor honger en armoede in deze gebieden toenemen. Met een subsidie van de Bill & Melinda Gates Foundation gaat een internationaal team, met aan het hoofd het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW), onderzoeken hoe bodemmicroben bescherming kunnen bieden.
Geen heilige graal
Het project is PROMISE genoemd, een afkorting voor Promoting ROot Microbes for Integrated Striga Eradication. De nadruk van het internationale onderzoek ligt dan ook op het bodemleven. Allereerst zullen de onderzoekers de microbiële diversiteit in de Afrikaanse bodem in kaart gaan brengen. 'Onze kracht ligt in de ecosyteem-aanpak, waarbij we het samenspel tussen microben, de plant, bodemeigenschappen en beheersmaatregelen onderzoeken. Er is namelijk niet een heilige graal: de oplossing ligt in een geïntegreerde strategie,' legt projectleider en microbieel ecoloog Jos Raaijmakers van het NIOO in een persbericht uit.
Signaalstoffen
Het parasitaire onkruid vindt de sorghumplant aan de hand van signaalstoffen uit de wortels. Op het moment dat het sorghum een fosfaattekort heeft, produceert hij bepaalde moleculen. Het doel is om symbiotische schimmels aan te trekken, die voedingsstoffen in de grond aan het gewas afgeven in ruil voor suikers. Het heeft echter ook een negatieve bijwerking. Striga herkent deze moleculen ook. Afrikaanse akkers worden armer en bevatten steeds minder fosfaat. Hierdoor produceren de gewassen steeds meer signaalstoffen, met als gevolg dat nu al miljoenen hectares landbouwgrond besmet zijn met striga.
Lange adem
Raaijmakers en zijn team kijken naar verschillende mogelijkheden. Van microben die de groei van striga onderdrukken, tot micro-organismen die de strigazaden in de grond opruimen. Het zal echter nog wel even duren voordat dit tot toepasbare oplossingen leidt. 'Het is een proces van de lange adem. We verwachten de toepassing van de onderzoeksresultaten over tien jaar.'
Bron: NIOO