De meesten kennen deze kleine kreeftachtigen wel van vijver of sloot, of van het aquarium waar ze als visvoer dienen. Van die kleine stipjes die met schokjes op en neer bewegen. Ze doen dat door de grote antennes op hun kop met een slag op en neer te slaan.
De meesten kennen deze kleine kreeftachtigen wel van vijver of sloot, of van het aquarium waar ze als visvoer dienen. Van die kleine stipjes die met schokjes op en neer bewegen. Ze doen dat door de grote antennes op hun kop met een slag op en neer te slaan.
Onmisbare schakel
Watervlooien zijn een onmisbare schakel in het ecosysteem van sloot of vijver. Zij eten groenalgen en bacteriën en zijn op hun beurt voedsel voor grotere dieren zoals de larven van insecten, kleine vissen, kikkers en watersalamanders.
Meer vrouwtjes dan mannetjes
Watervlooienvrouwtjes hebben geen mannetjes nodig om zich voort te planten. Ze broeden onbevruchte eitjes uit in hun lichaam en klonen zo zichzelf. Het aantal vrouwtjes is dan ook veel groter dan het aantal mannetjes. Alleen als de leefomstandigheden verslechteren - door bijvoorbeeld voedseltekort of koude - produceren ze eitjes die wel door een mannelijk zaadcel bevrucht worden. Zo ontstaan nakomelingen met meer genetische variatie, en dat is evolutionair handig voor de soort om te kunnen overleven.